‘Zijn mijn klanten blij, dan ben ik het ook’

Jack Schilder zwaait de scepter bij Viscenter Volendam, de zaak die zijn opa in 1964 begon. Sindsdien heeft hij het aanbod verse vis uitgebreid en kant-en-klare producten geïntroduceerd.

Toen Jack Schilder (51) een jaar of zeven was, ging hij in de vakantie vaak met zijn opa naar de visafslag in IJmuiden. ‘De vissen die ik er zag, waren in mijn ogen enorm. Ik keek mijn ogen uit. Soms zag ik zelfs zeesterretjes.’

Tegenwoordig runt hij Viscenter Volendam in de Kinkerstraat, en is hij dagelijks omringd door verse vis. ‘Onze leveranciers rijden bijna elke dag van de visafslag naar de zaak. Vroeger lag hier vooral kabeljauw en wijting. Inmiddels zijn er luxere producten bijgekomen, zoals tonijn, gamba’s en coquilles. Omdat mensen vaker uit eten gingen en meer reisden, veranderde hun smaak. We spelen daarop in.’

Als de Hollandse Nieuwe er weer is, roostert zijn vrouw Kim standaard extra personeel in. De haring vliegt dan over de toonbank en het is er ‘niet normaal zo druk’. Overigens is dat niet de enige periode dat je bij Jack haring kunt happen. ‘Wij staan erom bekend dat we het hele jaar door verse haring verkopen. Van de week kwam er iemand langs die eerder twee haringen had gekocht. Hij vond de eerste ‘uitstekend’ en de tweede ‘geweldig’. Dáár doe ik het dus voor: klanten die blij terugkomen. Zijn mijn klanten blij, dan ben ik het ook.’

Rolverdeling

Jack en Kim staan zes dagen per week vóór zessen op en zijn rond zevenen terug in Volendam, hun geboorte- en woonplaats. ‘Wij vinden dit normaal. Hard werken is Volendam eigen.’ Jack regelt de inkoop, Kim doet personeelszaken. Allebei staan ze in de winkel. Jack staat achterin om vis schoon te maken, Kim staat meestal voorin te verkopen.

Hun oudste dochter Nelly studeert biomedische wetenschappen, maar springt geregeld bij. Haar zusje Tess, die op de Pabo zit, doet hetzelfde. ‘We hebben ook nog een mannetje van dertien, Rens. Hij toont een beetje interesse voor de zaak, maar voetbalt liever. Misschien verandert dat nog. Als hij wil, mag hij later de zaak overnemen.’

Familiebedrijf

Viscenter Volendam is al sinds 1964 een familiebedrijf. Jacks opa opende de zaak, nadat hij eerder een viswinkel in Utrecht had gehad. ‘Toen hij door de Kinkerstraat reed, zag hij een groentewinkeltje te koop staan. Terug in Volendam besprak hij dit met vrienden. Kort daarna verkocht hij de zaak in Utrecht en opende hij een viswinkel in de Kinkerstraat.’

Zijn opa had gemerkt dat je toentertijd in Utrecht beter friet dan vis kon verkopen. Dat Amsterdammers wél van vis houden, wist hij van de tijd dat hij vis ventte. ‘De IJtunnel was er toen nog niet. Met een bakfiets kwam hij uit Volendam, pakte het pontje en verkocht hij zijn vis in Amsterdam.’ Zijn opa droeg de viswinkel over aan Jacks vader. Sinds 2000 is Jack eigenaar. In hetzelfde jaar trouwde hij. Na hun huwelijk ging Kim meteen aan de slag in de viszaak. ‘Zo gaat dat bij Volendammers.’

Persoonlijk advies

Zijn vrouw komt oorspronkelijk uit het slagersvak, Jack stond al op z’n zestiende in de zaak van zijn vader. Na de middelbare school ging hij naar het Ondernemerscollege Amsterdam. Dat hij de zaak zou overnemen, was echter niet vanzelfsprekend. ‘Als oudste kind had mijn broer de eerste keuze. Pas toen hij zei dat hij liever een eigen rijdende viswinkel begon, kwam ik in beeld.’

Sinds Jack eigenaar is, heeft hij het aanbod van verse vis uitgebreid én kant- en klare producten geïntroduceerd, zoals sashimi, pasta met zeevruchten en salades. Op verzoek adviseert hij klanten over de beste bereidingswijze of bakt hij de vis van hun keuze. Vaste klanten heeft hij volop. ‘Veel buurtbewoners komen hier even kletsen.’ Hoewel het publiek divers is – ‘tantes van tachtig, yuppen, toeristen’ – hebben ze één ding gemeen: ‘Ze zijn meestal heel vrolijk, vooral de Amsterdammers. Het is hier gezellig en gemoedelijk.’